Dyrektywy rachunkowości – ogólna definicja
Dyrektywy rachunkowości to zbiór wytycznych wydanych przez Unię Europejską regulujących sprawozdawczość finansową w krajach członkowskich. Ich głównym celem jest zapewnienie spójności, przejrzystości i porównywalności informacji finansowych prezentowanych przez przedsiębiorstwa działające na terenie Unii Europejskiej.
Dyrektywa Czwarta i Siódma
Najważniejsze z nich to Czwarta Dyrektywa Rady 78/660/EWG z 25 lipca 1978 r. dotycząca rocznych sprawozdań niektórych form prawnych, a także Siódma Dyrektywa Rady 83/349/EWG z 13 czerwca 1983 r. dotycząca skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Te dyrektywy stanowią fundament prawny dla prezentacji sprawozdań finansowych w Unii Europejskiej.
Cele dyrektyw rachunkowości
Dyrektywy rachunkowości służą przede wszystkim ochronie interesów inwestorów, kredytodawców i innych użytkowników sprawozdań finansowych, wymagając od przedsiębiorstw dostarczania wiarygodnych i pełnych informacji o ich sytuacji finansowej i wynikach operacyjnych. Ponadto, dyrektywy te wspierają tworzenie jednolitego rynku w UE, poprzez usunięcie barier wynikających z różnic w krajowych przepisach rachunkowych.